Zondag 22 december 2024

4^e zondag van Advent – Rorate
De HEER van de hemelse machten is met ons (Ps. 46,8).

Vandaag de laatste adventszondag: komende woensdag vieren we het kerstfeest! Het feest van, zoals Luther het noemde, de wonderlijke ruil: Hij ruilt met ons op vreemde wijs: Hij neemt ons vlees en bloed en geeft ons in zijns Vaders huis zijn eigen overvloed (LB 474:4). De mens wilde als God zijn (Gen. 3,5) maar God werd mens (Fil. 2,7). Het Woord, waardoor alles is ontstaan, is mens geworden en heeft onder ons gewoond (Joh. 1,14 HSV). Zó dichtbij…

Immanuël
Deze laatste van de zeven namen uit de ‘O-antifonen’ is misschien wel de meest veelzeggende, allesomvattende en meest diepgaande. God met ons. Mensen hebben de geschiedenis door altijd geprobeerd de top te bereiken. Altijd die zoektocht naar het hoogste geluk, de eeuwige jeugd, de ware liefde, het ultieme, het hoogste en het mooiste. Willen leven als een god (al dan niet in Frankrijk). Laat het eens op je inwerken: we hebben dat allemaal gehad! We leefden met God in Eden (Gen. 2,8). Hij heeft de wereld aan onze voeten gelegd: als onderkoning mochten we regeren (Gen. 1,26) over alles wat Hij gemaakt had. Maar we vonden het niet genoeg. Door eigen schuld kunnen wij dat hoogste geluk niet (meer) bereiken; hoogmoed kwam voor de (zonde)val. Maar God draait alles om: Hij werd mens om ons te redden. Het is niet te geloven en toch vraagt het juist om geloof. Als ik dit wonder vatten wil, dan wordt mijn geest van eerbied stil. Aanbidt het, maar doorgrondt het niet, dat zo de liefde Gods geschiedt (GK 193:4). 

Dauw, trouw, regen en zegen
De Vader zag bewogen de wereld in haar nood: zijn Zoon kwam uit de hoge tot redding van de dood (GK 189:2). Zijn naam is Jezus: de HERE redt! God is trouw, Hij doet wat Hij beloofd heeft en vervult zijn beloften. Zijn genade komt van boven, als een weldadige regenbui voor het dorre, droge land. In Jes. 45,8 (NBG51) lezen we: ‘Druppelt (rorate), hemelen, van boven en laten de wolken gerechtigheid doen neerstromen; de aarde opene zich, opdat het heil ontluike en zij daarbij gerechtigheid doe uitspruiten.’ Iets dat typisch bij de nieuwe morgen hoort is ochtenddauw. Dauw kun je zien als iets vluchtigs (Hos. 6,4; 13,3), maar het is tegelijk iets goeds, verkwikkend en fris (Gen. 27,28; Deut. 33,28; Hos. 14,6). Gods dauw geeft zelfs leven (Jes. 26,19) en laat trouw uit de aarde opbloeien terwijl het recht vanuit de hemel neerziet (Ps. 85,12). Heer, ik hoor van rijke zegen die Gij uitstort, keer op keer. Laat ook van die milde regen dropp’len vallen op mij neer (JdH 132). En op het gebed wil de HERE dat ook geven. En dan niet karig, maar overvloedig. Hij druppelt niet, Hij giet (Hnd. 2,17)! Gods genade (het geschenk dat we danken aan die ene mens, Jezus Christus) wordt aan alle mensen overvloedig geschonken (Rom. 5,15). De eeuwige Zoon van God heeft door de werking van de Heilige Geest echte menselijke natuur aangenomen, uit het vlees en bloed van de maagd Maria, om het ware zaad van David te zijn, zijn broeders in alles gelijk, maar zonder zonde (HC Zd. 14). Roem, hemel die geboorte dag, de schoonste die de wereld zag; juich, aarde nu ge uw Koning ziet, zing Hem een nooit gezongen lied (GK 103:7). Een gezegend kerstfeest toegewenst!

Luister HIER naar het muziekfragment voor vandaag!