Zondag 11 februari 2024
Quinquagesima/Estomihi

Op zijn ziekbed zal de HEER hem tot steun zijn (Ps. 41,4a).

Vandaag is het vijftig (quinquagesima) dagen vóór Goede Vrijdag en de zondag voor Aswoensdag. Dan is het carnaval afgelopen en begint de stille tijd. Als protestantse christenen hebben wij van oudsher wat minder met carnaval en Aswoensdag, maar de laatste jaren is ook binnen de GKv en NGK de aandacht voor de stille (of veertigdagen-) tijd toegenomen en wordt er in de kerkdiensten aandacht aan gegeven, vergelijkbaar met de adventstijd. Een tijd van bezinning en inkeer, voorafgaand aan het Paasfeest. Een zorgvuldige voorbereiding; we nemen de tijd om bewust toe te leven naar de goede week waarin we dankbaar stilstaan bij het lijden en sterven van onze Heer en Heiland om vervolgens vol vreugde met Pasen zijn opstanding en overwinning op de dood te mogen vieren.

Diagnose
Je kunt zelf ergens de tijd voor nemen en de rem erop zetten, maar soms wordt je stilgezet zonder dat je er zelf voor kiest. Nadat de huisarts mij voor de zekerheid zelfs nog doorgestuurd had naar het ziekenhuis, kreeg ik een antibioticakuur voorgeschreven en verplichte rust. Noodgedwongen stilzitten met het pootje omhoog. Nu ben ik heus niet vies van af en toe even ‘helemaal niets’, maar dit was toch wel andere koek. Onthaasten oké, maar dan wel graag op een moment van eigen keuze en zelf geregisseerd. Maar wat te denken van mensen die na onderzoeken een slechte uitslag te horen hebben gekregen? Mijn eigen sores vielen totaal in het niet vergeleken bij het bericht dat ik op dat moment in het ziekenhuis van een goede vriend kreeg: uitzaaiingen in de lever, geen genezing mogelijk, behandeling met als doel verlenging en kwaliteit van leven. Ineens staat je leven compleet ondersteboven en worden dingen waar je je voorheen druk over kon maken relatief. Toch mogen we ook in zulke situaties ons vertrouwen stellen op onze hemelse Vader. Hoe onze levensweg ook gaat, het glipt Hem nooit uit handen. Hij is de grote Geneesheer die uitredding kan, wil en zal geven. Maar wel op zijn manier en zijn tijd…

Bloedtransfusie
Er was zelfs even sprake van dat ik in het ziekenhuis zou moeten blijven voor antibiotica middels een infuus, maar vanwege een beddentekort mocht ik gelukkig toch weer naar huis. De vrees was dat de infectie in het bloed terecht zou komen en dan ben je verder van huis. Feitelijk is dát wel de situatie waarin wij ons bevinden. Er zit ons, mensen, iets in bloed wat er niet thuis hoort, namelijk de zonde. En met alleen antibiotica komen we er niet. Terzijde – eigenlijk een vreemde naam voor een geneesmiddel: tegen (anti) het leven (bioticum). Bedoeld wordt uiteraard dat (levende) bacteriën die ziekte veroorzaken uitgeschakeld worden. Bij ons, zondaren, was een drastischer oplossing nodig: nieuw, vers bloed. Gelukkig heeft God daarin voorzien! Door Christus’ bloed zijn wij verlost en zijn onze zonden vergeven (Ef. 1,7). Er is kracht in het bloed van het Lam (Opb. 5,9).

Luisteren: https://bit.ly/4bdavc7