Dankdag
Afgelopen woensdag was het Dankdag; onze goede gewoonte om op de eerste woensdag van november samen te komen en God te danken voor ‘gewas en arbeid’. De gewassen hebben kunnen groeien en de oogst is binnengehaald, daarin bleek ook dit jaar weer zijn trouwe vaderzorg.
Zondag 5 november 2023
22e zondag na Trinitatis
Wanneer u daar volop te eten hebt, dank de HEER, uw God, dan voor het goede land dat Hij u gegeven heeft (Deut. 8,10).
Nog altijd moet ik rond Dankdag als vanzelf denken aan blz. 1 van de kleuterbijbel van Anne de Vries. Misschien herkent u het:
Weet je wel waar je eten vandaan komt? Die lekkere boterham, die je hebt gehad?… Ja, moeder heeft die boterham klaargemaakt. Maar het brood heeft ze gekocht van de bakker. Die bakte dat brood van meel. Dat meel kwam van de molenaar. Die had het gemalen van koren. Dat koren kreeg hij van de boer. Die had het gemaaid op zijn land. Maar wie had het koren daar laten groeien? De Here God.
Het is goed dat we al jong leren van Wie alles en iedereen afhankelijk is. Wat we daarover zingen in GK gezang 227:1 verbindt Dankdag aan Hervormingsdag: ‘Alles, alles is gelegen, aan genade (sola gratia), aan Gods zegen.’ God die alles maakte zorgt ook voor mij! Een hele geruststelling om te weten dat de HERE alles in stand houdt en regeert (HC Zondag 10). Broodnodig om dat zo vaak mogelijk te horen.
Want we zijn als mensen ontzettend knap: we verkennen met geavanceerde technologie het heelal, we maken gewassen resistent tegen bepaalde ziektes middels genetische modificatie en we zijn zelfs in staat een harttransplantatie uit te voeren. We zijn bijna goddelijk gemaakt (Ps. 8,6), wat een voorrecht! Als we maar voor ogen houden dat het de HERE is die ons zo gemaakt heeft. Het maaksel is niet meer dan zijn Maker (Jes. 29,16), ook al denken we soms van wel; de oeroude zonde van de hoogmoed. Dat bijna goddelijk gemaakt zijn was ons niet goed genoeg. We wilden als God zijn (Gen. 3,5)! We stortten ons in de ellende.
Maar dank aan God, Hij heeft ons niet aan ons lot overgelaten. De mens wilde als God zijn, maar God werd mens (Fil. 2,6-7). Jezus verliet zijn hoge plaats in de hemel en kwam naar de aarde. Hij, door wie alles is geworden offerde zich op om ons te redden; mensen, onbekwaam tot iets goeds en uit op elk kwaad (HC Zondag 3). Die mijn leven leidt op aarde en mij wonderwel bewaarde, reikt al helpend mij zijn hand (GK 227:2b). Zo bezien kan Dankdag een Hervormingsdag worden. Te weten dat het de HERE die voor ons zorgt stempelt ons leven. Dat Hij ons ook dit jaar weer zegent met de opbrengst van het land, zet ons op onze plaats: we zijn in alles van Hem afhankelijk. Die ons voedt bij duizendtallen, ons geluk ten deel doet vallen, stelt zich ook voor mij garant (GK 227:2a).
‘Dank U, Heer voor al wat leeft, voor de gaven die U geeft: voedsel, vreugde, overvloed, God, wat bent U gul en goed! Dank U wel voor al wat groeide, voor de velden en hun vrucht, voor het licht, de blauwe lucht, dank voor elke bloem die bloeide.’ Deze tekst van ds. A.F. Troost is op muziek gezet door Dirk Zwart, letterkundige en componist uit Deventer. Hij is de jongste zoon van wijlen Dirk Jansz. Zwart (1917-2002) uit Rotterdam en even oud als zijn neef Boudewijn. Ook Dirk gaat niet over platgetreden paadjes, maar schrijft verrassend en creatief in een toegankelijk idioom. Denk aan het bekende Paasoratorium dat hij componeerde op teksten van Ria Borkent (1998). Psalm 104,27 zegt dat allen ernaar uit zien dat God voedsel geeft, op de juiste tijd. Op een aantal verzen van deze (onberijmde) psalm maakte Dirk een koorbewerking.
Luisteren: https://bit.ly/45B1vtj
